ตามตำนานเล่าว่าเวียงกือนา สร้างขึ้นเมื่อประมาณปี พ.ศ.1928 พระเจ้ากือนากษัตริย์ของอาณาจักรโยนกซึ่งสืบเชื้อสายมาจากพ่อขุนเม็งรายมหาราชกษัตริย์ผู้ยิ่ง ใหญ่ของอาณาจักรล้านนา ทรงใฝ่พระทัยในพระพุทธศาสนาตั้งแต่ทรงพระเยาว์ ต่อมาได้ครองเมืองเชียงใหม่เป็นกษัตริย์องค์ที่ 6 แต่ไม่ทรงโปรดจึง เสด็จกลับเมืองเชียงแสน
    เมื่อเดินทางถึงบริเวณลุ่มแม่น้ำกกได้สร้างเมืองใหม่เรียกว่า เวียงกือนา และได้มีการสร้างพระพุทธรูปองค์ใหญ่ประจำเมืองเป็นที่เคารพของคนเวียงกือนาสมัยนั้น ต่อมาเมื่อล่วงเลยเวลามาหลายร้อยปีอาณาจักรโยนกและล้านนาเสื่อมลง เวียงกือนากลายเป็นเมืองร้าง เป็นบ่ปารกชัดเหลือเพียงหลวงพ่อใหญ่หรือพระเจ้าเวียงกือนาองค์เดียว ที่เป็นร่องรอยของความเป็นเมืองในอดีต
    ปัจจุบันลำต้นของต้นโพธิ์และกิ่งก้านได้รัดโอบเอาหลวงพ่อใหญ่เอาไว้เกือบทั้งองค์ ทั้งที่เป็นพระพุทธรูปองค์ใหญ่ที่สร้างด้วยการก่ออิฐถือปูน ที่มีความสูง ถึง 6 ศอกคืบและมีหน้าตักกว้างกว่า 6 ศอก ภายนอกหากมองผิวเผินคงจะไม่เห็นชัดเจนต้องเพ่งมองสักระยะจึงจะเห็นส่วนของอิฐและปูนที่โผล่ออกมาจากหลายๆ ซอกของต้นโพธิ์ ซึ่งสามารถมองเห็น พระพักตริ์ ดวงตา พระเกศารูปก้นหอย ไหล่ แผ่นหลัง ผ้าจีวร ฯลฯ บางส่วนของพระพุทธรูปโผล่ออกมา จึงทำให้สามารถจินตนาการหรือปะติดปะต่อได้ถึงภาพขององค์พระพุทธรูปที่สมบูรณ์ว่ามีความสวยงาม
    โบราณสถานเวียงกือนาแห่งนี้ ปัจจุบันอยู่ในความดูแลของ องค์การบริหารส่วนตำบลเวียงเหนือ อ.เวียงชัย จ.เชียงราย